Najświeższa relacja z wiosennego wypadu do strefy

http://www.podniesinski.pl/portal/swieta-w-strefie/

miłego czytania/oglądania.

Pozdrawiam

Bardzo ciekawa wyprawa a najlepsze było znalezienie tego napromieniowanego kamyczka. Gratuluje

daj znać, czym okaże się ten radioaktywny proszek

No co by nie mówić świetna relacja! Zobaczyłem wiele nowych, ciekawych miejsc. Najlepsze, ze to jeszcze nie wszystko. Czekam na film
A propos licznika:
viewtopic.php?f=10&t=1109&st=0&sk=t&sd=a&start=10

Dodam łyżkę dziegciu.
Naprawdę nie rozumiem po co stosować tą kretyńską agnielską transliterację i tworzyć potworki typu Zimovishche zamiast zgodnego z polskimi zasadami (istnieją takie, wystarczy zajrzeć do słownika ortograficznego!) i zrozumiałego Zimowiszcze.

jeśli już publicznie poruszamy na tym forum kwestie zasad pisowni słowa Зимовище to kolega pisząc Zimowiszcze dokonał transkrypcji, a nie transliteracji (w transliteracji bowiem jedną literę zamienia się inną, w stosunku 1:1, w tym przypadku literę щ zamienia się na š – źródło PN-83, N-01201).

Niemniej jednak, zgadzam się z kolegą co do meritum sprawy, pisałem również wersję angielską reportażu i stąd w tekście pojawiła się angielska transkrypcja. Poprawiłem błąd i w polskiej wersji dokonałem polskiej transkrypcji (podobnie z wyrazem Zamoshnaya = Zamosznaja). Dziękuję za zwrócenie uwagi.

1. Pisząc "Zimowiszcze" nie określałem, czy to transkrypcja, czy transliteracja.
2. Uwaga na temat istoty transliteracji (czy też istoty opozycji transliteracja-transkrypcja) jest błędna. W transliteracji chodzi nie o litery, a o grafemy.

Najważniejsze, że zgadzamy się co do meritum sprawy

A to co?:




Transkrypcja – jest takim sposobem konwersji pisma, który polega na przybliżonym, choć możliwie wiernym zastępowaniu dźwięków mowy oznaczanych za pomocą jednego alfabetu znakami innego alfabetu – stąd щ zamienia się na szcz. Natomiast stosując transliterację, nie dążymy do naśladowania dźwięków obcego języka, lecza zastępujemy znaki określonego alfabetu znakami alfabetu drugiego, częstokroć z zastosowaniem specyficznych znaków diaktrycznych (tzw. akcentów) – stąd щ zamienia się na šš.

Skoro kolega najpierw odesłał mnie do słownika ortograficznego to warto żeby sam najpierw tam zerknął, zatem patrz: Nowy Słownik Ortograficzny PWN prof. Edward Polański, dział X, Transliteracja i transkrypcja słowiańskich alfabetów cyrylickich.
Kończę spór – to nie miejsce na to. Zwykle informacje o błędach językowych otrzymuję drogą mailową i jeśli są zasadne szybko je poprawiam, szkoda tu miejsca na tego typu spory.

Tu mówię o "angielskim" dziwolągu, który nie jest co prawda transliteracją w ścisłym zrozumieniu słowa (transkrypcją zresztą też nie), ale, o ile mnie pamięć nie myli, spełnia jej podstawową funkcję.
A pisowni "Zimowiszcze" nie określałem w żaden sposób, określiłem tylko jako "(to) polskie, zrozumiałe".



Zastępujemy grafemy grafemami. Czy grafem wyjściowy ma diakrytykę, czy jej nie ma, albo czy składa się z dwóch albo pięciu liter, jest całkowicie obojętne. Podstawową funkcją transliteracji jest możliwość jednoznacznej konwersji w obie strony.
Niewykluczona jest zresztą sytuacja, kiedy teoretyczna niejednoznaczność nie może ze względu na ortografię obu konkretnych języków nigdy wystąpić w praktyce. W tego typu przypadkach można by transliteracją (z punktu widzenia funkcjonalnego) nazwać system w którym odpowiedniość grafem<>grafem jest naruszona.

Kończę spór na ten temat, bo to nie miejsce.
Pozdrawiam serdecznie!

Panowie bez spiny Wróćmy do głównego tematu, czyli moim zdaniem świetnego reportażu.